«Երկու աչքեր» Դավիթ Միրզոյան

«Երկու աչքեր» քառամաս պատմվածքի հեղինակն է  Դավիթ Միրզոյանը. Վարդենիկի կրթահամալիր, 11-րդ դասարան

Երկու աչքեր, անվերջ հետապնդում են քեզ,
Երկու աչքեր, ասես մի զույգ դրոշմ,
Իրենց անջնջելի տիպն են դնում
Կյանքիդ, խմած ջրի՛դ, ողջ աշխարհի՛
Եվ, մինչևիսկ, արյան գնդիկների՛դ վրա,-
Երկու աչքեր՝
Դրո՛շմ,
Կնի՛ք,
Խարա՜ն․․․
– Սէրն է․․․ (Պ․ Սևակ)

«Անավարտ խաղ» Դավիթ Միրզոյան

«Անավարտ խաղ» պատմվածքի հեղինակն է  Դավիթ Միրզոյանը. Վարդենիկի կրթահամալիր, 11-րդ դասարան

—Լսի՛ր, Հայկա՛զ, էն Արմանը չի՞ եկել,- հարցրեց ընկերս:

-Չէ, ախպե՛ր, չեմ տեսել, երևի զբաղված կլինի:

-Թե չէ էնքան ենք իրար հետ խաղացել, արդեն անգիր ենք արել իրար,- ասաց ընկերս ու կատարեց իմաստւն խաղի առաջին քայլը: Իսկ Արմանը շատ լավ տղա է. Շատ ուժեղ է շախմատ խաղում ու զարմանալի մտավոր կարողություններ ունի:

Աստ հանգչի սիրելին՝ Մէմէն

Հեղինակ՝ Վաչե Խաչատրյան, 9-րդ դասարան

Ձմեռային խաղաղ ուշ գիշեր էր, փողոցներում ձյուն չկար, տխուր էին փոխոցները՝ դատարկ ու լերկ: Հեքիաթային մի հիասքանչ փողոց, մի տնակ փոքրիկ՝ հրեղեն տեսքով, չորս կողմը վառվող գույնզգույն լույսերով: Տնակի ներսում ապրում էր մի ծերուկ՝ փոքր-ինչ կռացած մեջքով,  ձեռնափայտով ու ակնոցով  մորուքավոր մի պապիկ:

Բացակայում եմ հենց իմ մեջ

Դայանա Ամիրխանյան, ՎՊՀ հենակետային Վարժարան 

Դե միշտ էլ այդպես է եղել.․․Եկեք մի փոքր մտածենք, թե ինչու ինչ-որ տեղ, ինչ-որ մի ժամանակահատվածում մենք տրամադրության անկում ենք ունենում։ Միգուցե դա նրանից է, որ պետք է չլինեինք այնտեղ, որտեղ կանք, կամ էլ միջավայրն է ուրիշ։

Հայտնվում ես այնտեղ, որտեղ ամենաքիչը կուզեիր լինել

Էլեն Մանգասարյան, Վանաձորի Գրիբոյեդովի անվան թիվ 11 ավագ դպրոց 

Յուրաքանյուր անձ, երբ հասունանում է այնքան, որ սկսում է հասկանալ, թե ինչ է «հասարակությունը», փորձում է դառնալ դրա մասնիկը: Շփման միջոցով մենք կրթվում ենք, ձեռք բերում գիտելիքներ շրջակա միջավայրի մասին, ձեւավորում կարծիք, աշխարհհայացք և բնավորություն: Յուրաքանչյուր տարիքում էլ անհատը հասարակությունում հարմարվելու կարիք ունի:

Միշտ ներկա ենք այնտեղ, որտեղ ամենից շատն ենք բացակայում

Մարգարիտ Կարախանյան, «Մխիթար Սեբաստացի» կ\հ, 10-րդ դասարան

Պատկերացրեք, որ կյանքը դպրոց է, իսկ դուք՝ աշակերտներ: Հա՛, հա՛, մոռացե՛ք ձեր տարիքն ու մի քանի րոպեով աշակերտ դարձեք: Վաղ առավոտյան արթնանում եք, գնում դպրոց․ երբեմն ուշանում եք, երբեմն ժամանակից շուտ եք գնում ու ստիպված եք լինում շա՜տ երկար սպասել՝ կորցնելով ձեր թանկագին ժամանակը: Դասերի ընթացքում դուք մե՛կ ուշադիր եք, մե՛կ ցրված: Ակտիվությունն էլ կախված է տրամադրությունից:

Սիրում եմ քեզ, ակնթա՛րթ, դու հավերժ ես

Հեղինակ՝ Հրաչ Կարեյան, Իսպանիա (Բարսելոնա)

Եկեղեցի եմ կառուցում իմ մեջ

 ու այնտեղ աղոթքներ անում․

Ավա՜ղ, դեռ անավարտ է։

Եթե այն հասցնեմ ավարտին,

Այնժամ երկինքն ու երկիրն իրար թևանցուկ

Այցի կգան իմ ինքնահաշտեցման հանդեսին:

Չգտնվեցի այնտեղ, որտեղ պետք է լինեի

Սաթեն Սարգսյան, Վանաձորի 11 ավագ դպրոց, 10հ/լ 

Ես ուշացա։ Միգուցե շտապեցի, չգիտեմ… Ես երբեք ներկա չգտնվեցի այնտեղ, որտեղ պետք է լինեի։ Ես միշտ բացակայել եմ այնտեղից, որտեղ գամված էր իմ սիրտը։ Այնտեղից, ուր խորապես ներթափանցել էր իմ էությունը, սիրտը, գիտակցությունն ու հոգին։ Շատ երկար ժամանակ ես չէի հասկանում այդ ամենը։ Չէի հասկանում ինքս ինձ, չէի լսում սրտիս ձայնը, միգուցե նույնիսկ չէի ցանկանում լսել։ Անտեսելով իմ բոլոր զգացողությունները՝ ես հեռացա այնտեղից, ուր պետք է լինեի, ուր ուղարկված էի Աստծո կողմից, ճակատագրով։

Առանց քեզ, Հոգիս․․․

Հեղինակ՝  Վաչե Խաչատրյան, 9-րդ դասարան

Առանց քեզ կարծես

Ես լինեմ անձև,

Առանց քեզ կարծես,

Ես լինեմ հողից,

Շինված թելերից՝ քո սիրո,

Առանց քեզ կարծես

Ես լինեմ այնպես,

Ինչպես մանկան հոգին վիրավոր,

Մոր ապտակից զորավոր:

Առանց քեզ կարծես

Ես բազե լինեմ՝ հզոր, սրաթև,

Առանց քեզ կարծես

Մի մեծ բեռ լինեմ կյանքիս օրերին,

Առանց քեզ կարծես ամպրոպն է եկել արևից առաջ

Եվ իր կայծակով ինձ է շանթհարում,

Առանց քեզ ասես աշխարհը լինի մի բուռ իմ սրտում,

Ծովը ՝ տիեզերք անծայր ու անվերջ․․․

Առանց քեզ Հոգիս իր ուղեծրում  քաոս է անձև…

Ամանորյա հարցուփորձ․ ընտանեկան զրույցներ

«Ամանորն ընտանիքում․ ընտանեկան զրույցներ, ընթերցումներ» նախագիծ

Վանուհի մայրիկի հետ իր ամանորյա հետաքրքիր զրույցն է ներկայացնում Արեգ Սերոբյանը